Dukacita Sebenar Seorang Mukmin

Rasulullah s.a.w. bersabda “Orang yang paling besar dukacitanya ialah mukmin (orang yang beriman); dia berdukacita dalam perkara dunia sekaligus berdukacita dalam perkara akhirat ( Riwayat Ibnu Majah melalui Anas)

Sebenar-benar atau sebesar-besar dukacita ialah dukacita orang yang beriman, dia dukacita dalam urusan dunia kerana menghadapi kesusahan dalam mencari rezeki yang halal. Mukmin juga berdukacita dalam urusan akhiratnya kerana memikirkan nasib mereka di sana.

Daripada Abu Salamah bin Abbi Hurairah berkata; bahawa Rasulullah s.a.w. bersabda yang bermaksud;”Antara begitu banyak dosa, ada sejenis dosa yang tidak dapat dikafarah dengan solat, puasa, haji dan umrah. Seorang sahabat bertanya; Apakah amalan yang dapat mengkifarahkannya ya Rasulullah? Nabi bersabda: Dosa itu dapat dihapus oleh kesusahan dan dukacita kerana kesukaran berusaha mencari nafkah hidup.”

Kesusahan tersebut, ialah kesusahan dalam mencari rezeki, lebih-lebih lagi dalam mencari rezeki yang benar-benar bersih dan halal dalam realiti kehidupan hari ini ia sentiasa bercampur diantara halal dan haram.